مهشید جون
ای همدم تنهایی من، ای سبک کننده روح من، تو را می پذیرم چرا که تو
همواره مرا در بیان احساساتم یاری می کنی و باعث رهایی قلبم از چنگال
غم و غصه می شوی.تو را می پذیرم چرا که با حضورت باعث نزدیکی
بیشتر من به خدایم می شوی و هر زمان که احساس دلتنگی بر روحم چیره
می شود برای بر طرف کردنش به یاریم می شتابی.آری تو را می پزیرم چرا
که هر زمان آسمان دلم بارانی می شود ابرهای تیره را از آن می زدایی ، پس
ای کاش من هم مثل تو بودم و می توانستم پنجره های غبار گرفته قلبت را
شستشو می دادم.
عمری است که نیاسوده ام از رنج فراغت
یک لحظه قرار شب رویـــــائی من بــــــاش